دیل توتروغو
Dil Tutruğu
امانت زبان
مهران بهاری
ایستئفان نئمانیا´نین توتسوغوندان بیر بؤلوم
İstefan Nemanya’nın Tutsuğundan Bir Bölüm
بخشی از وصیت نامة استفان نمانیا
دیل توتروغو- ص ٢
Dil Tutruğu S. 6
امانت زبان- ص ١٠
سؤزلوک – ص ١٤
دیل توتروغو
شعر «بنیآدم» سعدی علیه الرحمه بسیار مشهور است و در ایران عالم و ادم میگویند
این شعر به چندین زبان ترجمه شده و بر سردر سازمان ملل متحد در نیویورک و نیز یونسکو نقش بستهاست. این در حالی است که این ادعاها به رغم اینکه یک دروغ بزرگ است اما همه جا بخصوص از طریق صدا و سیما و مطبوعات منتشر و ترویج می گردد.این هم عاقبت دروغ گوئی فاشیستها... موسس مرکز سعدی شناسی وجود هر گونه لوح و یا سردری را با این
اشعار از سعدی در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک، رد میکند و معتقد است:
«متاسفانه الان طوری شده که اگر این حرف را بزنیم، هیچکس باور نمیکند و
مردم واقعاً فکر میکنند شعر سعدی در سردر سازمان ملل متحد نوشته شدهاست
حال آنکه نه سردری و نه تابلویی با اشعار سعدی در سازمان ملل وجود ندارد.
ویژگی های زبان تورکی و مقایسه کوتاه بین تورکی و فارسی
ویژگی های زبان تورکی و مقایسه کوتاه بین تورکی و فارسی
Turkish Language
خلاصه شده از رساله مقایسة اللغتین
تالیف دکتر جواد هیئت
متأسفانه در دوران پهلوی،به پیروی از افکار ملی گرایانه افراطی و شوونیستی بیش از نیم قرن در این باب سیاست جبر و تحمیل اعمال شد و از چاپ و انتشار هر گونه کتاب تورکی جلوگیری به عمل آمد و زبان فارسی هم بصورت زبان انحصاری دولتی و تحمیلی در آمد!در نتیجه این سو ء تدبیر و انحصار طلبی و سیاست زور گویی،زبانهای غیر فارسی مردم ایران،بویژه تورکی رسما” ممنوع شد.البته اینگونه رویه و اعمال غیر انسانی و ضد مردمی بدون واکنش نماند و در مردمی که زبانشان ممنوع اعلام شده بود عکس العمل هایی نا مطبوع و گاهی کینه و نفرت برانگیخت و خواه و نا خواه از شیرینی لهجه فارسی هم در مذاق آنها کاسته شد!؟
زندگینامه شاعر تبریز – " نصیر " پایگذار
زندگینامه شاعر
تبریز – " نصیر " پایگذار سال تولد ۱۱ / ۱۱ / ۱۳۱۱
نصیر پایگذار متخلص به " نصیر " دریازدهم بهمن ماه سال ۱۳۱۱ متولد شد. پدرش مهدی کارمند راه آهن بود.
ابتدائی و متوسطه را در شهر مرند و دانش سرای مقدماتی را در تبریز به پایان رسانیده و به عنوان معلم در شهر مرند شروع به کار کرد. یک سال رئیس تربیت بدنی مرند بود و به تبریز منتقل شد و در سال ۱۳۴۲ از دانشکده ادبیات تبریز در رشتهزبان و ادبیات فرانسه لیسانس گرفت و در دبیرستانهای دخترانه و پسرانه تبریز – انستیتو بازرگانی، انستیتو تکنولوژی، مرکز مربی کودک، دانش سراهای مقدماتی وراهنمائی تحصیلی، دانشگاه تبریز به تدریس تربیت بدنی و ژیمناستیک و زبان فرانسه پرداخت. مدتی مدیر مسابقات دانشگاه تبریز بود.
درسال ۱۳۶۱ از آموزش و پرورش تبریز بازنشسته شد. مدت ۱۰( ده ) سال در دانشگاه آزاداسلامی به طور قراردادی در سمت های مختلف خدمت کرد و مدتی تدریس تربیت بدنی میکردیک سال نیز در دانشگاه نبی اکرم ( ص ) تدریس تربیت بدنی کرده است. در سال ۱۳۸۲ ازدانشگاه آزاد اسلامی تبریز بازنشسته شد.