Vatansız bir kere gülmez üzümüz

Türk Dünyası Edebiyat Ve Kültür Sitesi

Mesud Haray: Vatansız bir kere gülmez üzümüz

Güney Azerbaycanın Urmu bölgesinde kimliyimi örtbastır edilen bir yerde dünyaya göz açtım. 8 ile yakin fars şuvonizm deyirmanina su töktüm (farsca şiir yazdım). Duyğularımı, kederlerimi ata anamla paylaşım diye Türkce düşünmeye başladım. Bu yaşayışımın acı çağlarının başlanışı oldu. Daha sonra bu acı içimi gezdi ve beni kim olduğuma doğrü sürüdü. Artık şimdi ben şair deyilim, belki vatanım AZERBAYCAN`ın acıyan yarasıyım.

Ben de şairem 

Bende şairem 

Şiir, 

Kitab basını adına topladığım parayla 

Bir silah 

On min kitab sayı yerine, 

Kurşun aldım. 

O günden, 

Kurşunlar kelmelerimdiler 

Ve sılahım 

kurşunları seslendiren şair.

Bizi ayrılığa yazdılar

Bizi ayrılığa yazdılar 

Defter – defter… 

Ve astılar kendirlere 

Yan- yana 

Görkem diye 

Bir 

Telefon kulübesi önünde… 

Gazete mi? 

Aylık mı? 

Kimse alamadı adımızı, 

Ve okumadı gözümüzü 

O günden bele 

Ayrılık diye 

El-ele 

Yallı gedirdi yapraklarımız 

Her an yele sarı.

Türkcemiz temizdir, taysızdır Kızım

Gün gelir derdimiz dağ olur kızım,

Qap-qara bahtımız ağ olur kızım.

İnleyen yaramız sağ olur kızım. 

Biz Vatan namına ölmeyeceyiz,

Düşmanın üzüne gülmeyeyeceyiz. 

El-ele vererken qalhacayıq biz,

Tarihe kanı ile salacayık iz. 

Seninle birlikde olacayık biz. 

Sel kimi vulkan tek patlayacayız,

Dağ-dere saymadan atlayacayız.

 

Bu Vatan, bu topraq namusumuztur,

Düşmana verecek kabusumuzdur, 

Biz Türküz, Türkcemiz qamusumuztur.

Türkcemiz temizdir, taysızdır kızım. 

Tarihde fahrimiz, saysızdır kızım. 

Dedemiz Babek`tir, anamız Tomimis.

Vatansız bir kere gülmez üzümüz,

Eyrice Azeri, Türkce düzümüz. 

Bu quduz anlamır, düşünmür kızım. 

Tahkir`den, sitemden üşünmür kızım. 

Tökülür gözümden teker-teker yaş.

Hünkürüb geceler ağlıram yavaş.

Ayılsa milletim, başlanır savaş. 

Biz Vatan namına ölmeyeceyiz,

Düşmanın üzüne gülmeyeyeceyiz. 

Burada

Bura 

Hikayelerin acıyan sonucudur. 

Şiirlerin susğunluğu 

Va şair hayallerinin 

Burnuna eter acısı tıkılan sokak. 

Burada 

Çerşenbe akşamında oynayamazsan! 

Oyuna tutarlar seni ve ateşlere. 

Seni, hayellerini ve inamlarına oynayarlar.

Burada yazdıklarına silah diye 

Kurşun diye 

Atom diye suç sanarlar. 

Burada her şey 

Bildiyin kimi diyil gülüm! 

Yalniz! 

Bilmediyin kimidir. 

Bura itginlikdir ve her ne yasak 

Bura yer küresinin adsız memleketindir. 

Ve adı 

Könül darmadağımlığıdı 

Sen de unutmalısan bu adı 

Ben de, 

Zaten unutmuşam bu adı.

Burası Urmu 

Burası kelefçemizin pozurası 

Burası yabancı dilde tanışlıq. 

Leke 'gavur', 'guru' 

Bir azı dilek, 

Bir azı deniz, 

Burası Urmu. 

Meyi içinde gezişdiren ağac, 

Darmadağım könül. 

Burası Urmu 

Urmusuz olurmu?

Bez qalasında (Babek Kalasında) 

Odun başında oturmuşduq. 

Vatan derdini dudaqlarımızda, 

Utkunurduk. 

Od kibi alışırdı içimiz, 

Biz ikimiz. 

Hava kürküşüm ağırlığından daha ağır. 

Duman, 

Güzlerimize çisib donmuştu. 

Bir birine çarpırdı dişlerimiz, 

Biz ikimiz. 

Yüregi ağırmasın diye, 

Ağlayırdı içi. 

Şiir alışdır içimde dedi: 

Şiir alışdı içimizde, 

Biz ikimizdə . 

Bez kalesının eteyinde, 

Yorqün ayaklarımızın izi, 

Kanayır indi de 

Biz ikimiz de.